สมาทานสิกขาบท คือ งดเว้นจากปาณาติบาต... และการที่บุคคล
เจริญอนิจจสัญญาแม้เพียงเวลาลัดนิ้วมือ มีผลมากกว่าการที่บุคคล
เจริญเมตตาจิตโดยที่สุด แม้เพียงเวลาสูดดมของหอม.
จบ เวลามสูตรที่10

อรรถกถาเวลามสูตร

มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า อปิ นุ เต คหปติ กุเล ทานํ ทิยฺยติ ความว่า นี้
พระผู้มีพระภาคเจ้ามิได้ตรัสถามถึงทานที่ท่านถวายแก่ภิกษุสงฆ์
แท้จริง ในเรือนของเศรษฐียังให้ทานอันประณีตเป็นประจำแก่
ภิกษุสงฆ์ พระศาสดาจะไม่ทรงรู้ถึงข้อนั้น ก็หามิได้ ส่วนทานที่
ให้แก่โลกิยมหาชน ทานนั้นเศร้าหมอง เศรษฐีไม่เอิบอิ่มใจ จึงตรัส
ถามทานนั้น. บทว่า กาณาชกํ ความว่า ข้าวสารปนกับรำ คือ
หุงแล้วด้วยข้าวสารกากนิดหนึ่งปนกับรำ. บทว่า พิลงฺคทุติยํ คือ
มีน้ำผักดองเป็นที่สอง.
บทว่า อสกฺกจฺจํ เทติ ได้แก่ จะให้ไม่ทำการเคารพ. บทว่า
อปจิตฺตึ กตฺวา เทติ ความว่า ให้โดยไม่นับถือ คือโดยไม่เคารพ
ในทักขิไณยบุคคล. บทว่า อสหตฺถา เทติ ความว่า ไม่ให้ด้วยมือ
ของตน ให้ด้วยมือของคนอื่น อธิบายว่า ย่อมกระทำเพียงสั่งเท่านั้น
เอง. บทว่า อปวิฏฺฐํ เทติ ความว่า ย่อมไม่ให้ติดต่อกัน คือให้เป็น